Βιωματική δράση κατά του σχολικού εκφοβισμού σε συνεργασία με το
Κέντρο Κοινότητας του Δήμου Μαλεβιζίου
Στα πλαίσια του Άξονα 3 «Σχέσεις μεταξύ μαθητών/τριών» και του Σχεδίου Δράσης με τίτλο «Δεν πειράζω και όταν με πειράζουν, μιλώ», πραγματοποιήθηκε στις 6 Μαρτίου 2024, παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού, βιωματική δράση, με στόχο την ενημέρωση, πληροφόρηση, προβληματισμό και ευαισθητοποίηση των μαθητών/τριών για το φαινόμενο αυτό. Τη δράση οργάνωσαν και στήριξαν όλοι οι εκπαιδευτικοί του ανωτέρου σχεδίου δράσης, οι εκπαιδευτικοί του ιδίου άξονα και συμμετείχαν τα τμήματα Α1, Α6, Β7 και Γ4.
Η δράση υλοποιήθηκε σε συνεργασία με το Κέντρο Κοινότητας του Δήμου Μαλεβιζίου και συγκεκριμένα από τον ψυχολόγο κ. Μανώλη Παπαστεφανάκη και την κοινωνική λειτουργό κα Αμαλία Αγγουρίδη. Η συνεργασία με το Κέντρο Κοινότητας, ξεκίνησε κατά το προηγούμενο σχολικό έτος, συνεχίστηκε και φέτος.
Ο ψυχολόγος αρχικά μίλησε για τους βασικούς κανόνες λειτουργίας μιας ομάδας και τόνισε εξ αρχής στους/στις μαθητές/τριες ότι η δράση δεν θα αποτελέσει μια πολύωρη διάλεξη, αλλά θα στηριχθεί κυρίως στις απόψεις των ιδίων των μαθητών/τριών, γεγονός, το οποίο κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον τους. Στη συνέχεια, έδειξε κάποια μικρά βίντεο στα παιδιά και ακολούθησε μια εποικοδομητική συζήτηση για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού, τον οποίο υφίστανται παιδιά ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας ή κοινωνικής τάξης.
Οι μαθητές/τριες τοποθετήθηκαν επί του θέματος και συμφώνησαν όλοι ότι τα συναισθήματα τα οποία βιώνουν τα παιδιά που υφίστανται το σχολικό εκφοβισμό, είναι η στενοχώρια, η απόγνωση, ο φόβος, το άγχος, η έλλειψη αυτοπεποίθησης και σε καμία περίπτωση δεν θα επιθυμούσαν να βρεθούν στη θέση αυτή. Συμφώνησαν με τον ψυχολόγο ότι η βία, λεκτική ή σωματική είναι απαράδεκτο φαινόμενο και οι τοποθετήσεις των μαθητών/τριών συμφωνούσαν στο γεγονός ότι είναι απαραίτητο να βρεθούν τρόποι ειρηνικής επίλυσης των προβλημάτων. Μεγάλο προβληματισμό δημιούργησε η ηλεκτρονική βία και η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία χρησιμοποιούν καθημερινά όλοι/ες οι μαθητές/τριες, όπως οι ίδιοι/ες παραδέχθηκαν στον ψυχολόγο. Μέσα από τη συζήτηση διαφάνηκε ότι οι μαθητές/τριες δεν γνώριζαν τον αρνητικό αντίκτυπο, τον οποίο ενδεχομένως να έχει μια «αστεία» φωτογραφία ή σχόλιό τους σε έναν/μία άλλο/η συμμαθητή/τριά τους.
Επίσης, υπό την καθοδήγηση του κ. Μανόλη Παπαστεφανάκη, συζήτησαν ενδελεχώς για τους ρόλους όλων των εμπλεκομένων στη μαθητική διαδικασία και την ανάγκη να απευθύνονται οι μαθητές/τριες σε ενηλίκους, όταν κάτι τους προβληματίζει ή τους ενοχλεί. Επιπλέον, κατανόησαν τον ευεργετικό ή καταστροφικό ρόλο των παρατηρητών ενός φαινομένου, όπως ο σχολικός εκφοβισμός και προβληματίστηκαν για τη δική τους θέση και στάση, όταν βρίσκονται μπροστά σε κάποιο φαινόμενο άσκησης λεκτικής ή σωματικής βίας.
Μέσα από τις επισημάνσεις του κ. Μανόλη Παπαστεφανάκη και τις τοποθετήσεις των μαθητών/τριών βγήκε το συμπέρασμα ότι για να εκλείψουν φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού είναι απαραίτητο όλα τα παιδιά να δείχνουν ΣΕΒΑΣΜΟ και ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ μεταξύ τους και όταν εντοπίζονται φαινόμενα απρέπειας και ασέβειας, να ζητείται άμεσα βοήθεια, για την επίλυση των προβλημάτων.